Mijn grote liefde.. Noem het mijn Ode aan jou.. Amsterdam!

Jij waar ik voor het eerst leerde fietsen. Ik wist nog precies door wie, in welke straat en onder welke weersomstandigheden. Het was de perfecte dag, het zonnetje scheen, mijn eerst fiets, roze met turquoise. Ik heb mijn dagen versleten aan dat ding. Nog belangrijker ik heb mijn jaren versleten aan Jou. Elke stap die ik maak buiten jou is puur zakelijk, geloof mij. Er gaat geen seconde voorbij dat mijn schuldgevoel niet naar boven komt borrelen. Ik ben vaak niet weg voor lang en dat weet jij. Het moment dat ik jouw lucht ruik voel ik me weer veilig. Ik ken je door en door. Voor mij was jij mijn grote speeltuin. Al het groen waar iedereen het over heeft, al dat groen waar ze liever hun kinderen in willen opvoeden,  heb jij ook. . Alleen moeten ze beter zoeken, ze kijken niet, ze weten niets. Toch beledigen ze je zo nu en dan. Beetje hypocriet vind je niet? Regelmatig gaan ze vreemd met jou, beleven ze leuke dagen door jou. Ze betalen dure treinkaartjes of benzine om jou op te komen zoeken. Oh Amsterdam wat ben ik toch trots op jou, wat ben ik trots dat ik hier opgroeien kon. Geef mij de stad, geef mijn kinderen de stad, de realiteit. Het maakt ze hard, maar het maakt ze er niet minder op. Het geeft ze kracht en een nuchtere kijk. Het brengt ze cultuur en zoveel meer. Zou het niet dat als ik hier niet was geboren en getogen, jij mijn pad zou kruizen? Zou je me zoeken? Of zou ik jou zien als de 'Sincity' waar iedereen het over heeft en jou alleen maar gebruiken om mij is een keer flink te misdragen. Gelukkig prijs ik mijzelf, blij dat jij mijn altijd nuchter hebt gehouden of was dat mijn moeder? Ik zag geen zonden in jouw stad, ik keek er dwars doorheen. Ik zag je pracht, je bouw, je kunst en cultuur.

De grachten ken ik nog beter dan een 'tourguide'. Geef me een kenmerk en ik breng je daar. 365 dagen x 22 jaar min de jaren dat ik nog te jong was om buiten te spelen was het centrum 's avonds mijn Detroit, mijn Toronto, mijn New York en overdag mijn San Fransicos en mijn LA.

Ja, natuurlijk heb je de hoeren, de junkies en de dealers. Maar zij hadden het al moeilijk met hun eigen leven, laat staan dat ze zich gingen bekommeren om jouw leven, dus last had ik niet. Begrijp me niet verkeerd sommige kende ik bij naam. Me dagen skatend door de straten, beleefde elke dag weer iets nieuws. Had je geen geld dan verzonnen we iets. We pakte bij de locale terrasjes kaarten mee waar heel duidelijk op de achterkant stond 'this is for free' en verkochte het door voor 50 cent , 1 gulden of 2 gulden. Zo had je aan het einde van de dag genoeg om drinken en snoep te kopen. Mijn school vriendinnetje woonde in de Kalverstraat boven bakkerij Bart. De kalverstraat was haar familie . Elke dag haalden we gratis snoep bij de Jamin waar nu de H&M gevestigd is. We zaten daar even ,hielden een babbeltje met de verkoopster en gingen weer door met onze Tour. Alles voelde vertrouwd en nog steeds.

Weet je tijden zijn veranderd. Ik denk nog steeds aan je hoe het toen was. De wallen die sluiten, betekent voor mij het sluiten van zoveel meer. Je zit nu inmiddels vol met studenten die ook een glimpje van je willen vangen. Ze denken je te kennen maar dat komt vast nog wel. Ze willen feesten, drank, billen en tieten. Onze buurtfeesten hadden sfeer. Vaak willen zij mij laten zien hoe jij eruit ziet. Dan lach ik een beetje in mijzelf en denk ik: "ach je zou eens moeten weten". Noord, zuid, oost , west.. Jullie zijn ook vast trots op de plek waar jullie wonen. Maar zeg nu eens eerlijk kunnen jullie zonder het centrum? Ik hoef niemand te overtuigen en niemand hoeft mij te overtuigen. Ik zie jullie wel hoor elke dag in de stad. Twintig minuten in de tram om een glim te kunnen vangen. Ik zie jullie heus wel elke dag op het pleintje met jullie jointjes, drankjes en muziek op de straten chillen. Jullie zijn welkom centrum kent geen side. Noord, zuid, oost, west jullie zijn welkom.

Maar verpest mijn stad niet, vervaag mijn herinnering niet..Als ik weg ben wil ik het precies zo zien zoals het 15 jaar geleden was... Dat is vast iets waar ik naar kan fluiten. Maar mijn herinnering is er nog en de mensen die de herinnering met mijn delen zijn er ook nog..

Amsterdam, je bent  misschien niet de schoonste en natuurlijk zijn er steden die misschien wel mooier zijn dan jij, maar voor mij ben jij prachtig. .

Ik sluit mijn post met een toepasselijk nummertje van THC..