donderdag 11 november 2010

De kleine prinses ... die meer was dan een prinses alleen.. (waargebeurd)

In haar wereld was ze een prinses. Het sprookje waarin zij leefde was anders dan die van anderen. Ze was een prinses en al het andere was... grijs..

4 jaar oud, wat een plezier heb ik. De kinderen om mij heen zijn lief en van mama mag ik altijd buiten spelen. Zolang ik maar op de stoep blijf spelen. Ik houd van fietsen.. Maar vandaag is alles anders..
Tijdens het gymen vroeg de juffrouw, hoe ik aan al die blauwe plekken kom. "Ben je gevallen mijn kind?" .. Waar heeft ze het toch over .. Gevallen? Niet dat ik weet..  De juffrouw zei dat het wel erg veel blauwe plekken zijn.. Zo erg is het niet, het gaat wel over ..   dacht ik...

Ik moet thuis blijven vandaag. Het schijnt dat ik koorts heb . Ik merk er zelf vrij weinig van. Het liefst zat ik nu in de zandbak te spelen met mijn vriendinnetjes. Hihi mijn mama heeft eigenlijk een hekel aan de zandbak. Ze zegt altijd: "Aan het einde van de dag is de helft uit de zandbak in je broekzakken en schoenen te vinden."  Maar gelukkig is mijn zus en haar beste vriendin erbij.. Mama moet werken dus zijn zij vandaag de oppas.

Ik word eigenlijk nooit moe. Ik kan wel de hele dag spelen en rennen. Zelfs als ik eigenlijk ziek ben, zoals nu.. Daarom moest ik in mijn bed blijven liggen en doen alsof ik heel erg ziek ben. Mama zegt dat de dokter mij anders nooit gelooft, als hij mij zo ziet rond rennen. Vaak zegt de dokter dat er niets aan de hand is, maar vandaag , vandaag ... ..

Weet ik het niet zo goed....



To be continued...


10 Procent van Alles.

Je verlangens zijn groot genoeg om door te gaan. Je standvastigheid en wil zijn genoeg om succes te boeken. Je wilt iets zo graag, maar wanneer je het hebt voel je de voldoening voor 10 procent. Is het dat je niet meer tevreden bent te stellen of is het dat je je er te druk om hebt gemaakt, zo hard voor hebt gewerkt dat je vergeten bent hoe ervan te genieten. Oke laten we even relaxen dan lukt het misschien wat meer; wat meer om er meer dan 10 procent uit te halen. Misschien haal ik zelfs de 40% ! Ja dan ben ik al tevreden. Ja 40% moet goed zijn. Maar wacht laten we nu niet te lang relaxen, want we moeten verder jongens. Ik wil niet dat de luiheid toeslaat. Oke laten we voor nu dan toch maar voor de 10% genieten. Maar dat kan niet? Ik ben een levensgenieter weet je wel.

Ik moet gewoon door tot ik dat ene heb bereikt. Je weet wel dat ene, dat grote ,die droom waar ik zo lang mee zit, die wens, die gedachte waar ik al zo lang naar vis. Ja! Daar doe ik het voor. Hey! Vergeet je niet te genieten voor 10 procent, het liefst voor 70 procent dat moet realistisch zijn toch? Nee die 70 procent bewaren we voor dat ene, dat bijzonder, dat belangrijke, die droom, die wens, dat gene weet je nog. Hey! Zei je nou 70 procent? Wat ben jij nou voor een mens? Doen we het daarvoor? Nee, ik ga voor de 100 procent. Ik geniet wel voor de 100% als ik daar eindelijk ben, na al dat harde werken. Je weet wel daar bij dat ene, dat bijzondere, die droom, dat mooie, die wens, dat gene, dan zal ik wel genieten voor de 100 procent, beloofd! Zal het? Oh jawel toch.. Of ...? Ja jawel joh..

Hey! Vergeet je niet te genieten ? Je weet namelijk niet hoelang het duurt voor je dat ene hebt bereikt, je weet wel dat ene die zorgt voor die 100 volle procent satisfactie Straks vergeet je hoe het is om te genieten wanneer je daar bent en dan is dat ene; je weet wel dat bijzondere, die droom, dat mooie, die wens en je leven voor niks geweest. Hey! Mijn geheim? Wanneer je even vergeten bent hoe te genieten, doe dan even dat volle genieten , gewoon dat echte genieten. Weet je wat? Lach gewoon, dan komt dat genieten vanzelf wel.

Mijn geheim? Ja zo is het wel genoeg geweest, geheimen genoeg verteld.


Mijn grote liefde.. Noem het mijn Ode aan jou.. Amsterdam!

Jij waar ik voor het eerst leerde fietsen. Ik wist nog precies door wie, in welke straat en onder welke weersomstandigheden. Het was de perfecte dag, het zonnetje scheen, mijn eerst fiets, roze met turquoise. Ik heb mijn dagen versleten aan dat ding. Nog belangrijker ik heb mijn jaren versleten aan Jou. Elke stap die ik maak buiten jou is puur zakelijk, geloof mij. Er gaat geen seconde voorbij dat mijn schuldgevoel niet naar boven komt borrelen. Ik ben vaak niet weg voor lang en dat weet jij. Het moment dat ik jouw lucht ruik voel ik me weer veilig. Ik ken je door en door. Voor mij was jij mijn grote speeltuin. Al het groen waar iedereen het over heeft, al dat groen waar ze liever hun kinderen in willen opvoeden,  heb jij ook. . Alleen moeten ze beter zoeken, ze kijken niet, ze weten niets. Toch beledigen ze je zo nu en dan. Beetje hypocriet vind je niet? Regelmatig gaan ze vreemd met jou, beleven ze leuke dagen door jou. Ze betalen dure treinkaartjes of benzine om jou op te komen zoeken. Oh Amsterdam wat ben ik toch trots op jou, wat ben ik trots dat ik hier opgroeien kon. Geef mij de stad, geef mijn kinderen de stad, de realiteit. Het maakt ze hard, maar het maakt ze er niet minder op. Het geeft ze kracht en een nuchtere kijk. Het brengt ze cultuur en zoveel meer. Zou het niet dat als ik hier niet was geboren en getogen, jij mijn pad zou kruizen? Zou je me zoeken? Of zou ik jou zien als de 'Sincity' waar iedereen het over heeft en jou alleen maar gebruiken om mij is een keer flink te misdragen. Gelukkig prijs ik mijzelf, blij dat jij mijn altijd nuchter hebt gehouden of was dat mijn moeder? Ik zag geen zonden in jouw stad, ik keek er dwars doorheen. Ik zag je pracht, je bouw, je kunst en cultuur.

De grachten ken ik nog beter dan een 'tourguide'. Geef me een kenmerk en ik breng je daar. 365 dagen x 22 jaar min de jaren dat ik nog te jong was om buiten te spelen was het centrum 's avonds mijn Detroit, mijn Toronto, mijn New York en overdag mijn San Fransicos en mijn LA.

Ja, natuurlijk heb je de hoeren, de junkies en de dealers. Maar zij hadden het al moeilijk met hun eigen leven, laat staan dat ze zich gingen bekommeren om jouw leven, dus last had ik niet. Begrijp me niet verkeerd sommige kende ik bij naam. Me dagen skatend door de straten, beleefde elke dag weer iets nieuws. Had je geen geld dan verzonnen we iets. We pakte bij de locale terrasjes kaarten mee waar heel duidelijk op de achterkant stond 'this is for free' en verkochte het door voor 50 cent , 1 gulden of 2 gulden. Zo had je aan het einde van de dag genoeg om drinken en snoep te kopen. Mijn school vriendinnetje woonde in de Kalverstraat boven bakkerij Bart. De kalverstraat was haar familie . Elke dag haalden we gratis snoep bij de Jamin waar nu de H&M gevestigd is. We zaten daar even ,hielden een babbeltje met de verkoopster en gingen weer door met onze Tour. Alles voelde vertrouwd en nog steeds.

Weet je tijden zijn veranderd. Ik denk nog steeds aan je hoe het toen was. De wallen die sluiten, betekent voor mij het sluiten van zoveel meer. Je zit nu inmiddels vol met studenten die ook een glimpje van je willen vangen. Ze denken je te kennen maar dat komt vast nog wel. Ze willen feesten, drank, billen en tieten. Onze buurtfeesten hadden sfeer. Vaak willen zij mij laten zien hoe jij eruit ziet. Dan lach ik een beetje in mijzelf en denk ik: "ach je zou eens moeten weten". Noord, zuid, oost , west.. Jullie zijn ook vast trots op de plek waar jullie wonen. Maar zeg nu eens eerlijk kunnen jullie zonder het centrum? Ik hoef niemand te overtuigen en niemand hoeft mij te overtuigen. Ik zie jullie wel hoor elke dag in de stad. Twintig minuten in de tram om een glim te kunnen vangen. Ik zie jullie heus wel elke dag op het pleintje met jullie jointjes, drankjes en muziek op de straten chillen. Jullie zijn welkom centrum kent geen side. Noord, zuid, oost, west jullie zijn welkom.

Maar verpest mijn stad niet, vervaag mijn herinnering niet..Als ik weg ben wil ik het precies zo zien zoals het 15 jaar geleden was... Dat is vast iets waar ik naar kan fluiten. Maar mijn herinnering is er nog en de mensen die de herinnering met mijn delen zijn er ook nog..

Amsterdam, je bent  misschien niet de schoonste en natuurlijk zijn er steden die misschien wel mooier zijn dan jij, maar voor mij ben jij prachtig. .

Ik sluit mijn post met een toepasselijk nummertje van THC..